وظایف مراکز کاریابی

مراکز کاریابی خدمات متنوعی را در بازار کار انجام می دهند و به عنوان مرکز ثقل سیاست های بازار کار شناخته می شوند. وظیفه مراکز کاریابی دولتی به طور عمده در سطح ملی و توسط کارگزاران دولتی اعمال می شود. در برخی از کشورها مراکز کاریابی توسط وزیر و در برخی کشورها به صورت مستقل تری مدیریت می شوند. مهم ترین وظایف مراکز کاریابی به شرح زیر است:

▪ خدمات جایابی:

خدمات جایابی به طور معمول جزء لا ینفک فعالیت های مراکز کاریابی و در حقیقت اصلی ترین آنها است. خدمات جایابی مستلزم تهیه اطلا عات از جویندگان شغل و کارفرماهاست. این نوع خدمات فعالیت های مربوط به ایجاد شغل را شامل می شود.

▪ معرفی به مراکز آموزش فنی و حرفه ای برای انجام دوره های آموزشی:

مراکز کاریابی می کوشند تا کیفیت آموزش نیروی کار را ارتقا دهند به نحوی که نیروی کار از نظر کسب مهارت و آموزش های مورد نیاز توانایی های لا زم را کسب کنند. ارتقای بهره وری و مهارت نیروی کار در یافتن شغل به جویندگان مشاغل کمک می کند و انتظار می رود که افراد با مهارت های بالا تر در یافتن مشاغل مورد نظر موفق تر عمل کنند.تهیه اطلا عات کمی و کیفی از بازار کار: تهیه این قبیل اطلا عات به منظور اطلا ع از وضعیت بازار کار و مؤلفه های اصلی آن صورت می گیرد. چنانچه مراکز کاریابی تصویری صحیح از میزان بیکاران و فرصت های شغلی موجود داشته باشند، به نحو شایسته ای می توانند خدمات مورد نیاز را انجام دهند.

▪ تهیه برنامه های ایجاد شغل:

یکی دیگر از وظایف مراکز کاریابی تهیه برنامه های ایجاد شغل است. هدف از ایجاد چنین برنامه هایی توسعه اشتغال و هدایت بیکاران به سمت یک بازار کار فعال است.

▪ ارایه مشورت های شغلی:

یکی از وظایف حساس و مهم مراکز کاریابی ارایه مشورت های لا زم به جویندگان شغل است. تجربه نشان داده است ارایه مشورت های شغلی به نیروی کار موجب آگاهی جویندگان کار از توانایی های خود و تسهیل در انتخاب شغل مورد نظر می شود. در عین حال افراد از استانداردهای لا زم در مشاغل مختلف شناخت پیدا می کنند.